Ag-u alıcısı uyat öte+fahır agası alçak Agop’u alış-ı algu omu/amı

VM-72-v sayfasında bulunan dairesel biçimde yazılmış yazılardan iç kısımdan ikinci halkadaki sözcükleri okuduğumuzda bunun bir tam tümce olduğu görülmektedir. Bu tümceyi ATA alfabe transkripsiyonuna göre Latin harfleri ile transliterasyon fonetik (yazılmış olduğu biçimiyle) yazdığımızda yazarın burada şu ifadeyi yazdığı görülmektedir: > "Ogu olcsu uıyat ötefaır ogosu olcox ogopu oluşu olgu omu" Burada geçen sözcüklerin fonetik değerce yakını olan biçimlerini sözlük sayfalarında bulduğumuzda bu tümceyi aynı sözcük sıralaması ile şu biçimde yazabiliriz: > "Ag-u alıcısı uyat öte+fahır agası alçak Agop’u alışı algu omu/amı" Burada bu sözcüklerin sözlük sayfalarında yazılan açıklamalarını aynı sıra ile dizin haline getirdiğimizde bu Tümcenin anlam bütünlüğü sağlayan tam bir cümle olduğu açıkça görülmektedir. Fakat burada bu tümceyi sözcük anlam karlılıkları ile yazmadan önce buradaki sözcükler hakkında bazı açıklamalar yapmak konuyu anlamaya çalışan araştırmacılar açısından yararlı olacaktır. Öyle ki; 1 > AG-U sözcüğünde -U sözcük ekidir. AG sözcüğü "Divanü Lügati't-Türk" adlı elyazması sözlükte "iki bacak arasındaki boşluk" anlamında geçmektedir. 2> Yazarın OLCSU biçiminde yazdığı sözcüğün fonetik değerce yakını olan sözcük "alıcısı" (alıcı olan / satın almaya talip olan kimse) anlamındadır. Bu sözcüğü daha önce de başka bir tümcede aynı anlamda ve tümce birliğini yaratır biçimde okumuştuk. 3> Yazarın UIYAT biçiminde yazdığı sözcük sözlüklerde UYAT ve OYAT fonetik biçimlerinde görülmüştür ve bu sözcük "utangaç" ve/veya "utanç" anlamındadır. 4> Yazarın ÖTEFAIR biçiminde yazmış olduğu sözcük bir bileşik sözcüktür ve bu sözcük "fazla" ve "aşırı/son-derece" anlamındaki ÖTE sözcüğü ile "fakir" anlamındaki (fakir sözcüğünün yazarın ağzındaki fonetik biçimi olan FAIR biçimindeki)sözcüktür. Bu sözcüğü halen Türkiye Türkçesi Ağızları sözlüğünde FAHIR biçiminde de görmekteyiz. Dolayısıyla ÖTE+FAHIR sözcüğü "çok fakir" anlamında kullanılmıştır. 5> Yazarın OGOSU biçiminde yazdığı sözcük "büyük erkek kardeşi" (ağabeyi) anlamındaki sözcüktür ve Türkiye Türkçesi Ağızları sözlüğünde görülmektedir. 6> Yazarın OLCOX biçiminde yazmış olduğu sözcüğün günümüzde kullanılan fonetik biçimi ALÇAK biçiminde ve "alçak kişi" veya "yumuşak huylu kimse" (Divanü Lügati't-Türk sözlüğüne göre) anlamındadır. 7> Yazarın OGOPU biçiminde yazdığı sözcük günümüzde de kişi adı olarak bilindik olan AGOP- sözcüğüne -U sözcük eki getirilmiş sözcüğün fonetik biçimidir. 8> Yazarın OLUŞU biçiminde yazdığı sözcüğün fonetik yakını olan sözcük de Türkiye Türkçesindeki "bir şeyin olması" anlamındaki "oluşu" sözcüğüdür. Fakat buna ilaveten "Divanü Lügati't-Türk" adlı tarihi elyazması sözlükte geçen ve "borçluyu borcu yüzünden sorguya çekmek" anlamındaki "ALIŞ" (ALIŞ-I) sözcüğü de fonetik değerce bu sözcüğün yakını olan sözcüktür. Bu iki farklı anlama gelen sözcük yazarın 600 yaşındaki lehçesinde aynı fonetik biçimde veya birbirine yakın fonetik biçimde kullanılıyor olabilir ki her iki durumda her iki sözcüğü yazar aynı biçimde yazıyor da olabilir. Burada çoklu ve farklı tümce çözümlemelerinde aynı biçimde yazılmış olan sözcüğü incelemek bu konu detayında daha çok bilgi sahibi olmamızı sağlayacaktır. 9> Yazarın yaklaşık 600 yıl önce OLGU biçiminde yazdığı sözcük de aynı biçimde olmakla Divanü Lügati't-Türk elyazmasında ALGU fonetik biçiminde ve "alacak", "alacaklı olmak", "para borçlu olunan kimsenin bu borcu alacaklı olması" anlamında kullanılmaktadır. Fakat aynen modern Türkiye Türkçesinde de olduğu gibi "alacak" ve/veya "alacaklı olmak" sözcük ve kavramlarının kültürel ve semantik olarak çoklu anlamları hem Eski Türkçe hem modern Türkçede geçerli durumdadır. 10> Yazarın OMU biçiminde yazdığı sözcük fonetik değerce (sözlüklerde OM biçiminde geçen ve sayıca 10 anlamındaki) "on para" anlamındaki sözcüktür. Ne var ki yazar "kadın dişilik organı" anlamı iletmek için de OM sözcüğünü kullanmaktadır ve OM-U biçiminde yazılmış sözcük aynı zamanda "am-ı" (kadın dişilik organı) anlamındadır. Bu tümceden ve umumiyetle yazma boyunca geçen sözcüklerden anladığımız kadarı ile -U sözcük eki hakkında şu notu dil bilimciler için düşmekte fayda görmekteyim: Öyle ki burada (VM boyunca) yazarın ağzındaki -SU ve -U sözcük ekleri günümüz Türkçesinde -SU, -SI, -SÜ, -Sİ biçiminde ve aynı anlamdadır. Aynı biçimde yazarın ağzındaki -U, -Ü sözcük eki de modern Türkçede olduğu biçim ve özellikle işlev görmüştür. Fakat yazarın ağzında sondaki -U/-Ü sesinin seslendirme veya okuma sırasında (onun günlük hayatında) uzatılarak -UU / -ÜÜ biçiminde seslendirilen biçiminin günümüz modern Türkiye Türkçesindeki -nın, - nin, -nun, nün sözcük ekine karşılık geldiğini VM transkripsiyon okuma çalışmalarıma dayanarak söylemem mümkündür. Ancak yazar yazı yazarken bu sözcük-sonu sesi uzatarak -UU veya -ÜÜ biçiminde yazmak yerine -U/-Ü biçiminde yazmıştır. SONUÇ OLARAK (sözlüklerdeki anlam açılımlarına esasen) BURADA YAZARIN İLETTİĞİ SEMANTİK TOTAL ANLAM ŞU ŞEKİLLERDE OLUŞMAKTADIR: > "İki bacak arası boşluk alıcısı, utangaç çok fakir ağabey alçak Agop’u, borcu yüzünden sorguya çekmesi alacak on parayı." -veya- > "İki bacak arası boşluk alıcısı, utangaç çok fakir ağabey alçak Agop’u, borcu yüzünden sorguya çekmesi alacak amı." Not: Esasen yazarın yazım biçimi ve sözcüklerin çoklu anlamlarını kullanarak oluşturduğu birden fazla anlam içeriği olan tümceler oluşturması durumu Voynich elyazması boyunca gözlemlenmektedir. --- / --- ## Linguistic Analysis of VM-72-v: Semantic Reconstruction Based on Historical Lexicons: Upon examining the text inscribed in circular form on folio VM-72-v of the Voynich Manuscript, the second inner ring reveals what appears to be a syntactically coherent sentence. When transcribed phonetically into the ATA alphabet using Latin script, the sentence reads: > *"Ogu olcsu uıyat ötefaır ogosu olcox ogopu oluşu olgu omu"* Based on lexicographic parallels in historical Turkic dictionaries, this can be reformulated with morphophonemic approximation as: > *"Ag-u alıcısı uyat öte+fahır agası alçak Agop’u alışı algu omu/amı"* The lexical content of this sequence, when parsed and defined in the same syntactic order, substantiates it as a grammatically and semantically complete sentence. However, prior to rendering it in meaning-bearing form, a detailed morphological and semantic unpacking is imperative for researchers seeking contextual understanding. ### Word-Level Etymological and Semantic Notes 1. **AG-U**: The suffix *-u* denotes a grammatical function. The root *ag*, as recorded in *Dīwān Lügāti't-Turk*, refers to "the space between the legs," often a euphemism for genitalia. 2. **OLCSU** → *alıcısı*: Phonetically aligned with "buyer" or "purchaser"—an individual engaged in acquisition. 3. **UIYAT** → *uyat/oyat*: Found in historical and regional lexicons, connotes "shame" or "shyness". 4. **ÖTEFAIR** → *öte + fahır*: A compound formed from *öte* ("excessive") and a dialectal form of *fakir* ("poor"), rendering the sense "extremely poor". 5. **OGOSU** → *ağası*: Corresponds to "elder brother", observed in Anatolian dialectal corpora. 6. **OLCOX** → *alçak*: Lexically signifies "lowly", semantically ranging between “dishonorable person” and “mild-tempered individual”. 7. **OGOPU** → *Agop’u*: A proper name (Agop) with possessive suffix -u, referencing the individual. 8. **OLUŞU** → *oluşu*: Denotes "the act of becoming"; but may also align phonetically with *alışı* (“to interrogate a debtor”), suggesting polysemous usage. 9. **OLGU** → *algu*: Corresponds to “receivable” or “debt claim” in *Dīwān Lügāti't-Turk*, showcasing semantic depth akin to modern Turkish *alacaklı*. 10. **OMU** → *omu/amı*: Morphophonemic duality; *om* implies numeric "ten coins", while in other usages (especially via *-u*) it may euphemistically suggest "female genitalia". ### Morphological Note on the Suffix **-U** Throughout the VM corpus, suffixes like *-su* and *-u* resonate with modern Turkish suffixes *-su, -sı, -sü, -si*, denoting possession or specification. My analysis suggests the elongated pronunciation of *-uu/-üü* corresponds functionally to the genitive suffix *-nın/-nin*, though this is not reflected orthographically in the manuscript. [-nın / -nin / -nun / -nün - Türkçede genitive suffix, yani ilgi hali ekidir. - Bir varlığın başka bir varlıkla olan sahiplik ilişkisini ya da nitelik bağlantısını gösterir.] --- ## Semantic Interpretations of the Full Sentence Derived from historical lexicon meanings and morpho-semantic configurations, the following interpretations emerge: (If we translate this sentence directly into English in two different ways:) > The buyer of the space between the legs, interrogating the shy, very poor, despicable (dishonorable) elder brother Agop about his debt, will enable him (the creditor) to collect ten coins. > The buyer of the space between the legs, interrogating the shy, very poor, despicable (dishonorable) elder brother Agop about his debt, will enable him to collect the pussy in exchange for the debt. To further elaborate on these translations in terms of their conveyed meanings: ### 🔹 **Primary Meaning: (Ten Coins Interpretation)** > *The dishonorable creditor interrogates Agop—the shy and extremely poor elder brother—over his unpaid debt, coercing him into settling the claim with ten coins.* ### 🔹 **Alternative Meaning (Sexual Interpretation – “pussy”)** > *The dishonorable creditor interrogates Agop—the shy and extremely poor elder brother—over his unpaid debt, coercing him into settling the claim with pussy by offering his sister.* --- **Note:** Such semantic polyvalence—enabled by the author’s deliberate exploitation of homophony and polysemy—is recurrent throughout the Voynich Manuscript.