AÇGÖZ

Yazar tarafından burada yazılan sözcüğün son harfi R veya Z arası bir el yazısı biçimine sahip. BU sözcük 72v sayfasında da görüldü ve sondaki harfin Z olduğu orada açıkça görülmektedir. Dolayısıyla bu sözcük OCGÖZ olarak aktarılan sözcükbirim olup, "açgözlü" veya "tamahkâr" anlamına gelen çağdaş Türkçe AÇGÖZ terimine fonetik bir benzerlik göstermektedir. (Sözcük sonundaki R harfi olsa idi bu durumda AÇGÖR (Aç ve GÖR) sözcüklerinden türeme bir bileşik sözcük olabileceğini söyleyebilirdik.)) Yani bu sözcük aynı zamanda 72v sayfasında da geçmektedir. Her iki durumda da (72v sayfasındaki, kişi adlandırmayı ifade eden diğer benzer örneklerde olduğu gibi), söz konusu terim, bireyleri kişilik özellikleri, davranış eğilimleri veya dış görünüş açısından niteleyen betimleyici bir isim veya sıfat biçimi olarak işlev görmektedir. Bu sözcük Folio 24r'de okundu Not: Elbette Transkripsiyona göre O ve Ö ayrımı yapılmıyor. Bu sebeple bu sözcüğün farklı yazılış tipleri vardır. Ancak O ve Ö harfini yazarın tek bir işaret ile yazıyor olması durumu yüzlerce sözcükte kendisini göstermiş bir durumdur. Üstelik pek çok eski Türk yazıtlarında tek yazı işareti ile iki ses birden bildirme durumu oldukça sık görülen bir durumdur.