AÇIKI / AÇIĞI / AÇUH-I / ÖÇÜK-Ü

Yazarın OÇIYU / OÇYU biçiminde yazdığı bu sözcüğün son harfi olan -U/-Ü sözcük ekidir. OÇIY / OÇY biçiminde yazılmış olan kök sözcüğün fonetik değerce yakını olan sözcükleri sözlüklerde şu şekilde görmekteyiz: ÖÇÜK (kalın dudak), AÇUK/AÇIK/AÇAH (kızlığı bozulmamış, açık, büyük kız-kardeş), ACOĞ (inat, nispet), AÇUH (işsiz). Burada AÇIK sözcüğünün farklı ağızlarda ses-değeri (fonetik) biçimleri AÇUK/AÇIK/AÇAH /AÇIH gibidir. Burada sözcük eki -ı / -ü işlevi bu sözcüğü üçüncü tekil şahıs ifadesi yapmaktır. Dolayısıyla, burada yazarın OÇIYU / OÇYU biçiminde yazdığı bu sözcük üçüncü tekil şahıs ifade eden bir sözcük olarak "büyük kız-kardeşi" veya "kalın dudaklısı" veya "kız-olmayanı / kızlığı bozulmuş olan-ı" veya "inatçı olanı" ya da "işsiz-i / işsiz olanı" anlamlarında yorumlanabilir. Esasen bu sözcüğün tümce içerisinde geçtiği başka metinler çözümlendiğinde buna daha net bir yanıt verilebilecektir. Buna karşın çok sayıda lehçede kullanılan ve günümüzde çoğunlukla AÇIK biçiminde seslendirilen sözcük hem "büyük kız kardeş" hem de "kızlığı bozulmuş olan kadın" anlamında olduğundan bunun bir akrabalık yakınlık ifadesi ve/veya kişisel özellik bildirmesi sebebi ile bu sözcüğün diğerlerine kıyasla daha güçlü bir olasılık olarak düşünülmesi gerektiği söylenebilir. Sonuç olarak bu ifadeler, yakınlık, akrabalık ve kadınlara yönelik özellik bildiren adlandırmalardır ve özellikleri ile 72v sayfasında çizimi yapılan diğer kadın çizimleri yanında yazılmış ifadelerde olduğu gibi onlarla aynı dilsel yapısal özeliğin ifade biçimidir. Bu anlamda bu sözcükler de VM 72v sayfasındaki diğer çizimlerle eşleşen sözcükler gibi benzeşme/örtüşme göstermiştir denilebilir. --- / --- The word transcribed by the author as **OÇIYU / OÇYU** features the final segment **-U / -Ü**, which functions as a **third-person singular possessive suffix** in Turkish. The root component of this construction, **OÇIY / OÇY**, shows phonetic affinity to several lexemes recorded in Turkish dictionaries, including: - **ÖÇÜK** (*thick lips*) - **AÇUK / AÇIK / AÇAH** (*non-virgin, elder sister*) - **ACOĞ** (*stubbornness, defiance*) - **AÇUH** (*unemployed*) Notably, **AÇIK** exhibits phonetic variants across dialects such as *AÇUK, AÇAH, AÇIH*, reflecting both regional pronunciation shifts and semantic nuances. The **-ı / -ü** suffix in this construction serves to mark **third-person possessive reference**, transforming the root into a relational noun or adjective. Consequently, the word **OÇIYU / OÇYU**, as rendered by the author, may be interpreted as: - *the elder sister* - *the thick-lipped one* - *the deflowered woman* or *non-virgin* - *the stubborn one* - *the unemployed one* A more definitive reading, however, would depend on the broader syntactic context in which the term appears. Nevertheless, given that the lexeme **AÇIK**—widely attested across various Turkish dialects—can denote both *“elder sister”* and *“deflowered woman”*, this interpretation may carry greater semantic weight and sociolinguistic plausibility. It likely functions as a kinship designation or personal descriptor, with emphasis on **gender, relational proximity, and individual traits**. Thus, this expression aligns morphologically and semantically with other female-referent terms found on folio **72v** of the VM manuscript, where several illustrations are annotated with similar structurally marked descriptors. The word in question, therefore, exhibits lexical overlap and functional correspondence with these visual and textual elements, strengthening its interpretation as a culturally embedded reference to female identity or status.